تبادل
لینک هوشمند
باشگاه فوتبال تراکتورسازی تبریز یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۹ شمسی در با حمایت کارخانه تراکتورسازی در تبریز بنیان‌گذاری شده است. تراکتورسازی تبریز تا سال ۱۳۸۰-۱۳۸۱ در سطح اول فوتبال ایران بازی می‌کرد اما در آن سال به دسته پایین‌تر سقوط کرد و پس از ۸ سال انتظار در سال ۱۳۸۸ دوباره به لیگ برتر راه یافت. تراکتورسازی در سال ۱۳۵۴ به جام تخت جمشید صعود کرد. آنان در جام تخت جمشید شرکت کردند و در میان ۱۶ تیم، شانزدهم شدند و سقوط کردند. پس از یک سال دوری از سطح اول لیگ ایران آنان در جام تخت جمشید ۱۳۵۶ شرکت کردند و پنجم شدند. در این دوران مربی تراکتورسازی حسن فکری بود و بازیکنانی چون پرویز مظلومی، عباس کارگر و ابراهیم کیان تهماسبی در این بازی می‌کردند.تراکتورسازی در جام تخت جمشید ۱۳۵۷ هم حاضر بود و تا پیش از تعطیلی مسابقات به دلیل وقوع انقلاب، در جدول نهم بودند.این باشگاه در جام حذفی ۱۳۵۶ نیز به فینال راه یافت اما ازملوان بندر انزلی باخت و نایب‌قهرمان شد. در این سال‌ها ماشین سازی نیز به عنوان تیمی از شهر تبریز و قدرتی موازی با تراکتورسازی در فوتبال ایران حاضر بود. واسیلی گوجا در دهه ۱۳۷۰ و آغاز دهه ۱۳۸۰، تیم‌های پایه تراکتورسازی را زیر نظر گرفت و به کارهای بنیانی باشگاه پرداخت. تراکتورسازی متحول شد و دوران موفقی را گذراند. آنان در لیگ آزادگان ۱۳۷۱ در گروه یک بالاتر از استقلال و کشاورز اول شدند، اما در پلی آف با باخت به پاس تهران، به مقام سوم رسیدند. در این تیم که بهترین نتیجه تاریخ تراکتورسازی در لیگ را به دست‌آورد؛ کریم باقری.سیروس دین محمدی و حسین خطیبی حضور داشتند.اسواعیل جلیلی و علی باغمیشه نیز از آن تیم به تیم ملی راه یافتند. تراکتورسازی در سال ۱۳۷۳ با باخت به بهمن در جام حذفی، برای بار دوم در این جام نایب‌قهرمان شد. با رفتن بازیکنان کلیدی از تیم، دوران افت باشگاه آغاز شد. محمد حسین ضیاعی، جای گوجا را گرفت و بازیکن–مربی تیم شد. باشگاه در لیگ آزادگان، آخر می‌شود اما با این وجود سال بعد به حکم فدراسیون در لیگ تازه تاسیس شرکت میکند. آنان در لیگ ۸۰-۸۱با مربیگری رضا وطن خواه و محمود یاوری باز هم در لیگ آخر شدند، و این بار به دسته پایین‌تر سقوط کردند. دوران دسته اول: ۱۳۸۱-۱۳۸۸ تراکتورسازی هفت فصل را در دسته یک سپری کرد، و نتوانست به جام خلیج فارس صعود کند. تراکتورسازی در این هفت سال تنها یک بار پلی‌آف رسید، و با باخت به شیرین فرازفرصت صعود را از دست داد. در این سالیان ارنست میدندروپ، فرشاد پیوس، احد شیخ لاری از مربیان باشگاه بودند. سرانجام فراز کمال وند درفصل ۸۸-۸۷ تراکتورسازی را به لیگ برتر آورد. با این که تراکتورسازی تنها یک باشگاه ورزشی است، امروزه برای برخی طرفدرانش جذابیتی فراتر از این دارد و به پدیده‌ای اجتماعی و ناسیونالیستی برای آنها تبدیل شده‌است. این تیم در فصل ۱۳۸۷-۱۳۸۸ رکورددار بیشترین تماشاگر در لیگ ایران بود.به گفتهٔ مدیر باشگاه تراکتورسازی این تیم در سال ۱۳۸۹ حدود ۴۸۲ هزار هوادار رسمی داشته که چندین برابر هوادران ثبت‌شدهٔ ریال مادرید، یکی از باشگاه‌های پرطرفدار دنیا، است. برخی هوادران تراکتورسازی «به شدت روی هویت قومی خود پافشاری می‌کنند». سایت گل بر این باور است عده ای از هوادارن تراکتورسازی، از این جهت رابطه خود را با کاتالونیا در اسپانیاو بارسلونامقایسه می‌کنند. برخی نیز طرح الغی ادعای این قیاس را به گروهای منتسب به پان ترکیست‌ها نسبت می‌دهند و آن را قیاسی غلط جهت تحریک احساسات مردم می‌دانند. علاوه بر این، بازیهای این تیم به طور ضمنی صحنه اعتراض و طرح خواستههای قومیتی شده‌است. این حرکات عمدتاً شامل دادن شعارها و بردن پارچهنوشتهها با چنین مضامینی است. این موضوع نمودهای سیاسی داشته‌است و در میان مسئولان سیاسی حکومت ایران حساسیت ایجاد کرده‌است. این فعالیت‌ها به پانترکیست ها و تجزیه طلبها نسبت دادهمیشود.واکنش‌های حکومت به این امر، به دستگیری، درگیری میان ماموران امنیتی و شعاردهندگان، جمع برخی پارچهنوشتهها از ورشگاه و برخی پوسترهای تراکتورسازی از چاپخانه‌ها انجامیدهاست. لقب تراکتورسازی در بین هوادارانش به «تراختور» (تلفظ نام تیم در آذری) معروف است. برخی نیز آن را آل قوردلار (گرگهای سرخ) می‌نامند. سرود شعارهایی از قدیم در میان هوادارن تراکتورسازی در ورزشگاه رواج دارد که مشهورترین آنها «داغلاری سؤکر…»، «ئیل یاتار…» و «یاشاسین آذربایجان» هستند.همچنین باشگاه تراکتورسازی در سال ۱۳۸۹، سرود رسمی خود را با شعر و آهنگ امیر سپهر (به آذری) و اجرای گروه کر باریش، رونمایی کرد. 
تاریخچه
پیش از انقلاب
هواداران
عکس های تیم تراکتورسازی
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
